Kia ora Christchurch

Laat ik beginnen met te zeggen: Canggu je was fantastisch!!!

Tijdens mijn weekendje in Sanur heb ik me volledig kunnen voorbereiden op wat ging komen. Na een heerlijk dagje strand, een massage en scrub werd ik maandag opgehaald door een vriendelijke chauffeur van Lapoint (surfcamps). Na een uurtje rijden naderde we het prachtige complex met twee zwembaden, ruime vierpersoonskamers en een heleboel surfboards en rashguards in Canggu. De eerste paar keer dat ik dat woord hoorde had ik geen flauw idee wat met rashguard bedoeld werd, maar de uitslag die je krijgt van het surfboard noemen ze rash en het is dus gewoon een wetsuit-shirt. Ondanks dat heb ik toch nog wat bewijs van mijn surfavontuur op m'n buik en benen. Ik was wat aan de vroege kant, dus het was nog vrij rustig. De mensen die er de vorige week ookal verbleven waren bijna allemaal op excursie en er waren slechts enkele nieuwelingen. Ik ontmoette de eerste Nederlander sinds twee weken (Renee, uit Amsterdam)! :D We besloten te gaan lunchen op Echo beach. Mijn Nederlands was er niet echt beter op geworden, maar gelukkig was ik niet de enige die hier last van had ;) De golven op Echo beach waren vrij angstaanjagend en hoog. Gelukkig werd ons s avonds duidelijk dat we niet in Canggu zelf gingen surfen. We waren onderverdeeld in level 1 en level 2, dit kwam er op neer dat alle nieuwkomers de volgende dag om 7 uur (jaa om 7 uur :o) naar Legian vertrokken. Level 1 bestond uit 10 man en totaal bestond de groep uit ongeveer 25, het was een redelijk rustige week, wat eigenlijk wel heel prettig was. Na wat theorie, droog oefenen en een check of we echt wel konden zwemmen, mochten we met surfboard het water in. Met de 4 surfinstructors die ons af een toe een nodig duwtje konden geven, is het volgens mij iedereen gelukt om de eerste dag op het surfboard te staan. Na het surfen was het tijd voor lunch in Canggu, ik had een tijdje geleden al een blog voorbij zien komen over heerlijke, healthy eettentjes. Dus de eerste die getest moest worden was Avocado. Na de lunch was iedereen uitgeteld van het paddelen en werd er keihard gechilled bij het zwembad. 'S avonds werden we theoretisch nog wat bijgespijkerd door K'deck, een van de instructors van de Ripcurl surfschool. Woensdag stond er een beachday op het programma, wat inhield dat we s ochtends surfles kregen en s middags zelf extra vlieguren konden maken. Na een hele dag paddelen, in wasmachines terecht komen en ook echt wat golven te pakken gehad te hebben, gingen we s avonds uiteten met de hele groep bij Old man's. Hier is elke woensdagavond het beroemde beerpong tournament. Er lag nogal wat druk op onze schouders want de afgelopen drie weken had er een team van Lapoint de fles tequila binnen gesleept. Helaas kwamen we met de surfdudettes (Emmy, Thelma en ik) niet verder dan de eerste ronde..

Donderdag was een dag om bij te tanken, ik ging mee op excursie naar Uluwatu. Onze eerste stop was Bingin beach een idyllische surfspot met ruige kustlijnen en schattige huisje. Daarna reden we via Padang Padang, waar jaarlijks grote surfwedstrijden worden gehouden naar Uluwatu beach voor de zonsondergang, wat natuurlijk mooie plaatjes opleverde. Vrijdag was het weer tijd voor wat surflessen. Vandaag waren we er klaar voor om uit te paddelen en het te proberen op de groene golven (voordat de golf breekt) ipv het witte water (na de branding). Het begon er nu echt een beetje op te lijken, hoewel de timing op de groene golven wel een stuk lastiger was. Gelukkig hadden Renee en ik onze privé instructeur die ons op het juiste moment toeschreeuwde "JUMP". Lunch bij Betelnut, wat een heerlijk eetcafetje, ik had hier de hele kaart wel willen proberen. Tijd om een beetje te ontspannen en de spiertjes los te maken MASSAGE!! Na dit uurtje ontspanning was de poolparty al gaande toen we terug op het kamp kwamen. Dus beerpong en flip the cup werden herintroduceert. Ik was inmiddels mega verkouden, of dit kwam door het zeewater wat ik toch regelmatig binnen kreeg of de belachelijk koude airco in de auto weet ik niet, maar ik ging vroeg naar bed. Het was inmiddels alweer zaterdag, another beach day! Terwijl de heren smiddags een beetje moe waren en met een ijsje in de hand op het strand lagen, gingen alle dames het water in om te oefenen oefenen oefenen. Om hopelijk de laatste surfdag te kunnen afsluiten met wat bochtjes op de groene golven. Zondag had iedereen wat extra aanmoediging nodig, drie dagen achtereen surfen inclusief beach day was toch wel een beetje vermoeiend. Maar een paar goeie golven doet een mens goed!! Met een voldaan gevoel konden we onze instructors bedanken en de golven van Legian achter ons laten. Na een uurtje yoga van Frederica konden we er weer tegenaan. Er was iets te vieren want Carl, een van de gasten die het surfkamp een beetje regelde, maar voornamelijk zelf veel surfde en childe werd 23 vandaag. Uiteten bij Deus Ex Machina met aansluitend live muziek en het feestje nog even voortgezet op Echo beach, met wensballonen, vuurwerk en een vuurdans.

De volgende dag hing er een beetje een down sfeertje op het kamp, het overgrote gedeelte van de groep zou vandaag vertrekken. Slechts een enkeling had het geluk nog een week te mogen blijven. Na een heerlijke brunch bij Betelnut en een frisse duik in het zwembad, stond na al een hoop omhelzingen en goodbyes ook mijn taxi klaar. Een groepje van het kamp had besloten samen richting Ubud te vertrekken. Omdat ik hier mijn eerste week al had vertoefd, besloot ik mijn eigen weg te gaan richting Padang Bai. Dit kleine havenstadje had helaas niet zo heel veel te bieden en mijn guesthouse viel ook behoorlijk tegen.. Dus na een korte snorkeltrip op dinsdagochtend besloot ik verder te gaan naar Tulamben. Voor de kust van Tulamben ligt het schipwrak van de USS Liberty, wat hier in 1967 gezonken is. Omdat het wrak vlak voor de kust ligt, is het snorkelend goed te zien. Ik ben woensdag twee maal het water in gegaan met mijn snorkel en flippers omdat de onderwaterwereld zo indrukwekkend was. Ik werd meegenomen door een duikinstructeur en twee duikers die me een plek lieten zien, waar de boeg van het schip net onder het oppervlak van het water te zien was. Ik kreeg zelfs zuurstof aangeboden om even naar beneden te kunnen duiken, door mijn verkoudheid had ik helaas te veel last van mijn oren. Ik hoopte hier misschien nog een zeeschildpad in het wild te zien verschijnen, maar helaas.. Na twee dagen in dit stille vissersdorpje, vertrok ik met een omweg naar Seminyak. Ik was mijn sneakers vergeten in de taxi van Padang Bai naar Tulamben, dus die hebben we even opgehaald :) In Seminyak had ik afgesproken met Renee om de laatste anderhalve dag nog even aan onze tan te werken en te genieten van Bali. We sliepen in het capsule hostel New Seminyak, waar je je eigen nestje hebt (een soort capsule dus), super fijn. Op onze laatste dag hebben we de straten van Seminyak door gestruind voor wat souveniertjes en herinneringen, hebben we genoten van onze voorlopig laatste betaalbare massage en heerlijk gegeten. Omdat Renee een uur eerder dan ik richting Sydney vertrok, heb ik haar uitgezwaaid op het vliegveld. Waarna ik zelf ook het vliegtuig instapte om via Sydney naar Christchurch te vliegen.

Ik lig nu met een lange broek en trui in m'n warme bedje in het Around the world backpackers hostel, waar ik de komende nachten verblijf voordat ik op de Stray bus stap om Nieuw Zeeland verder te verkennen.

Als laatste rest mij te zeggen Terima kasih Bali, wat was je heerlijk!

XXX Laura