First lap completed

Eenmaal het vasteland weer bereikt na Stewart Island, was het een drie uur durende rit richting Queenstown. En wie kwam ik daar tegen in kamer 319.. Joaline had haar reis naar het noorden een dagje uitgesteld. Waardoor we nu samen de bus naar Mount Cook konden nemen. Maar niet voordat we een heerlijke Devils Burger (de grote concurrent van de beroemde Fergburger) naar binnen werkte en een Ferg ijsje erachteraan. Het was tenslotte de laatste avond in Queenstown! Woensdag vertrokken we richting Aoraki/Mount Cook national park. Eenmaal over de Lindis Pass kwamen we langs Lake Tekapo en konden we de hoogste berg van Nieuw Zeeland bijna zien. Aangekomen bij The Lodge, een prachtige oud-hotel omgetoverd tot backpackers met en suite bad, begonnen we met de Hooker Valley walk. Een drie uur durende tocht tot aan het meer (met ijsbergen!) waar Mount Cook bovenuit rijst. Na ons voorlopig laatste avondmaal, zei ik Joaline wederom gedag de volgende ochtend. Ik had besloten om nog twee dagen extra te genieten van dit prachtige uitzicht. Genoten van het uitzicht heb ik zeker.. Na honderden traptredens opgeklommen te hebben, had ik een geweldig vergezicht, met aan de ene kant Mount Cook en verder de vallei in Lake Tekapo. Vrijdag was een druilerige dag, waarop Mount Cook zich niet liet zien. Vandaag kwam de volgende bus. Met deze groep, die geen glimp van Mount Cook hebben opgevangen, verliet ik de volgende dag The Lodge. We vervolgden onze weg naar de Rafting Base in Rangitata. Naast het raften was hier verder echt niks te doen. Aangezien ik niet echt in was voor raften in de regen, maakten we met zn vieren een korte wandeling naar de rivier en terug en keken we een film. Van de film heb ik helaas niet veel meegekregen door een heerlijke migraine aanval.. Ik was eigenlijk blij dat het toen op kwam zetten, want de volgende dag zou ik beginnen met WWOOFFen bij Sharyn en Fen. Zondag vertrokken we om 7 uur vanuit Rangitata en om half 10 stond Fen me op te wachten bij de Mcdonalds op Christchurch Airport. Het rondje was nu compleet!

Ik heb totaal 10 dagen bij Sharyn en Fen "gewerkt" tegen kost en inwoning. Ik sliep in een schattig tuinhuisje, middenin het weiland van de lammetjes. Deze lammetjes waren of deel van een drieling, of hun moeder had ze in de steek gelaten, waardoor ze nog steeds met de hand gevoed werden. Hier begon ik dan ook elke dag mee, nadat de schatten me zo'n beetje elke ochtend wekten rond half 6. Verder werd mijn huisje omgeven door weilanden met paarden. Een ander ochtendritueel was het voeren van de twee geiten en het varken, en de twee ganzen en kippen niet te vergeten. De twee ganzen waren bedoeld om uiteindelijk op het brod te belanden, hoewel dit naar Fen's mening te lang duurde. Verder gingen we vrijwel elke dag te paard de bergen in om de schapen te checken. En hielp ik Fen met wat tuinieren en het doen van de hoeven. Het lijkt erop dat elke Nieuw Zeelander met een paard ook meteen hoefsmid is? Vanaf donderdag kreeg ik gezelschap van Larissa. Dit weekend was het Labour weekend en er was een show in Rangiora, het dichtstbijzijnde grotere dorp op drie kwartier rijden. Sharyn deed mee aan het onderdeel showing met Zeus. Mij, Larissa en Fen ontging het totaal waarop er gejureerd werd, achteraf bleek dat Sharyn zelf het grootste deel van de tijd ook geen flauw idee haha. Het was een lekker dagje uit en we vertoefden voornamelijk bij het show jumpen. Na in het weekend vooral heel vaak gehoord gekregen te hebben dat we rustig aan moesten doen, gingen we op mijn laatste dag naar een andere show waar meer Tallyho Pony's meededen aan de competitie. Het was een warme dag en naast wat heen en weer lopen naar de trailer vermaakten Larissa en ik ons prima op het terrein. Dinsdagochtend bracht Sharyn me om 7 uur naar het vliegveld van Christchurch waar ik na een paar uur op werd gehaald door Kookie. Hij bracht ons op deze regenachtige dag naar Kaikoura. Ik overwoog nog om whale watching te boeken, helaas werd alles gecanceld vanwege het weer. Ik heb dus nog steeds geen walvis gespot..

Op naar Picton! Omdat ik Kaikoura en Picton voor de tweede keer bezocht, fungeerde ik als tourguide voor Alex en Karin die beide hun reis door het Zuidereiland net waren begonnen. En het was ook nog Karin haar verjaardag, dus haalde we taartjes bij de Dutch Bakery nextdoor en leuten we thee de rest van de middag. S avonds gingen we naar Miss You Already, in het schattige bioscoopje dat zich in het aquarium van Picton bevond. Ik boekte ook de Queen Charlotte track door de Marlborough sound. Ik besloot op vrijdag te starten, omdat de weersvoorspelling voor donderdag niet al te best was. Goeie keus, al zeg ik het zelf :) De hele dag miezer, dus deden Karin, Alex en ik s ochtends een kleine wandeling, waarna ik de rest van de middag me mentaal voorbereidde op de 75km die ging komen en zij hun weg naar Marahau vervolgden. Vrijdagochtend moest ik mij om half tien melden bij wharf 2, waar we om 10 uur naar Ship Cove zouden vertrekken. Ik ging er eigenlijk vanuit dat dit een rechtstreeks ritje zou zijn, zodat ik op tijd kon beginnen met lopen. Dit bleek niet zo te zijn, na wat pakketjes links en rechts in baaien afgeleverd te hebben, en een aantal mensen op een vogel eiland af te hebben gezet, bereikten we Ship Cove rond half 12. Met zo'n 27km te gaan, en het bordje dat aangaf dat dit mij 9,5 uur zou kosten, begon ik mijn wandeling met een aardig tempo bergopwaarts. Nu wist ik dat deze bordjes over het algemeen de tijd van een bejaard stel aangeven, dus wist ik dat ik voor het donker Noeline's homestay zonder probleem zou moeten bereiken. Ik passeerde wat gepensioneerden en wat echte wandelaars met tenten op hun rug. Het fantastische aan deze wandeling was dat ze al je spullen van accommodatie naar accommodatie voor je verplaatsen, dit betekent dat je met een lunchpakketje en water de dag prima doorkomt. Daarnaast waren er hier in tegenstelling tot mijn vorige meerdaagse wandelingen douches en keukens aanwezig, wat een luxe!! Ik bereikte om kwart voor zes Noeline's homestay, waar een vrouwtje van in de 80 me opwachtte met thee en scones. Nadat ik gedoucht had en eten stond te koken vertelde ze me dat zij met "ons" geld zelf op reis gaat. Het geld dat ze verdient met de logées geeft ze uit aan fantastische wereldreizen, zo was ze in september nog negen weken naar Zuid-Amerika geweest. Wat een inspirerende vrouw! Ik kon het haar dan ook makkelijk vergeven dat ze in slaap viel terwijl ik mijn diner at. De volgende dag stond er 25 km op het programma naar Portage Bay. En wat een weertje; straal blauwe lucht en 20 graden. De uitzichten waren fantastisch, achter elk heuveltje lag weer een postkaart-foto! Eenmaal aangekomen in Portage Bay nam ik mijn intrek in DeBretts backpackers, ik had hier wederom een tweepersoonskamer voor mezelf. De baai zelf bestond uit niet meer dan een steiger en wat belachelijk mooie huizen eromheen met natuurlijk bootjes in de voortuin. Vanaf hier was het de volgende dag nog een goeie 21 km naar Anakiwa, waar ik om 4 uur opgehaald zou worden door de watertaxi om terug te varen naar Picton. De dag begon bewolkt en een beetje frisjes, gelukkig zaten er wat klimmetjes in om lekker warm te blijven. De beentjes begon ik inmiddels ook wel te voelen, dus elke keer als ik weer een bordje tegen kwam die 5km voor me had afgeteld, ging ik toch weer ietsje harder lopen. Rond 2 uur bereikte ik Anakiwa waar ik mezelf verloste van m'n schoenen en m'n lunch at, wachtend op de boot. Eenmaal aan boord, zagen we binnen 10 minuten een stuk of 5 dolfijnen opduiken. Terwijl we langs de volgende baai vaarden, vroeg een local die aan boord was of ik nog interesse had in zijn huisje, daar in dat baaitje. Voor 1,2 miljoen was het van mij. Er zat helaas geen boot bij dus ik heb het bod af moeten slaan.

Mijn laatste nachtje op het Zuidereiland heb ik heerlijk geslapen in The Villa. Vanmiddag vertrek ik met de ferry naar Wellington, van waar ik het Noordereiland ga bereizen.

See you!! X

PS
Ik heb nog een extraatje toegevoegd aan deze nu al fantastische reis. Nadat ik Fiji halverwege december verlaat ga ik met Joaline door Cambodja en een stukje Thailand reizen. Om vervolgens met Renee af te sluiten in Sri Lanka met een surfkamp :)
Zie jullie eind januari! xoxo