Sweet As New Zealand!

De eerste avond in Wellington werd ik voorgesteld aan een paar vrienden van Eveline en gingen we uit eten bij Ombra. Een heel leuk Italiaans tentje, met heerlijk eten! We moesten en zouden de avond afsluiten in cocktailbar The Library, met echte boeken tegen de muur en belachelijk lekkere cocktails, voor weliswaar de hoofdprijs. Zondag is marktdag. We stonden vroeg op en slenterden wat over de markt, deden een koffietje links en recht, en kochten voor spotprijzen fruit en groente voor de komende dagen. S middags haalden we lunch en een smoothie bij Tank en liepen hiermee naar de botanische tuinen. We kozen een fijn bankje uit en genoten van dit stukje rust in de grote stad. S avonds wederom een afscheidsdiner, ditmaal op stand haha. We hadden de Matterhorn uitgekozen. Genoten van een driegangen diner en vetrokken als laatste uit de zaak. We deden nog een drankje met het studiegenootje van Eveline, maar ik was er al redelijk snel klaar mee omdat ik mezelf nauwelijks verstaanbaar meer kon maken, vanwege een verkoudheidje. Maandag nam Eveline, op mijn aanraden de boot naar Picton, maar niet voordat we nog een heerlijke koffie dronken in een classy coffeeshop. Nadat ik Eveline had uitgezwaaid beloofde ik Te Papa, het beste museum van NZ, te gaan verkennen. Het is een prachtig museum en ik heb er zeker 1,5 uur rondgelopen, maar ik kon het mooie weer buiten niet weerstaan. In deze 1,5 uur heb ik slechts een van de vier verdiepingen kunnen bekijken, dus je zou hier makkelijk een dag kunnen spenderen. Ik heb nog heerlijk een beetje rondgeslenterd door de stad, voordat ik de volgende dag weer de bus naar Auckland nam. Dinsdag was dus wederom een erg saaie busdag, naast het feit dat Nipper er nog een beetje kleur aan gaf. Ik sliep in de YHA, bovenaan het steilste straatje van Auckland, dus dat was met drie tassen de enige lichamelijke oefening die ik die dag had ;) Gelukkig zou ik woensdagochtend Auckland alweer verlaten voor de Coromandel, op aanraden van Eveline, die weer van Kiwi's had gehoord dat je dit stukje NZ niet mocht overslaan. Dus ik een Intercity geboekt (openbaar vervoer) naar Whitianga. Via een prachtige route langs zo'n beetje heel de Coromandel bereikte ik mijn accommodatie. De receptioniste wist me meteen te vertellen dat ik zonder auto eigenlijk nergens kwam.. Dus daar moest ik nog snel even iets op verzinnen. Ik had de optie om een tour te doen naar Hot Water Beach en Cathedral Cove voor een belachelijke smak geld... Gelukkig had ik nog niks geboekt en arriveerden er s middags twee franse meisjes met een huurauto die meteen aanboden om me de volgende dag mee te nemen naar deze hoogtepunten van de Coromandel :) We vertrokken donderdag rond een uurtje of 10, omdat het rond éénen laaggetij zou zijn. Hot Water Beach is alleen te betreden twee uur voor laaggetij en een uur erna. We waren precies op tijd, en konden meteen beginnen met scheppen. Er bevindt zich hier namelijk een warmwaterbron onder het zand waardoor je je eigen hottub op het strand kan creëren. Super leuk! En iedereen stond te graven als Duitsers, die hier natuurlijk ook veel aanwezig waren. Je moest er alleen wel voor zorgen dat er ook genoeg koud water je badje bereikte want het water was echt gloeiend heet op de juiste plekjes. Na Hot Water Beach reden we verder naar Cathedral Cove. Een prachtig strand! Ik was er inmiddels achter dat mijn twee nieuwe franse vriendinnen niet heel praatgraag waren dus deed ook niet meer de moeite om oppervlakkige gesprekjes te starten toen we op het strand lagen. Als laatste stop reden we nog naar de Shakespeare lookout en deden we nog een korte wandeling voor we terug naar Whitianga reden. De meisjes gingen nog gezellig uiteten, maar ik besloot mijn eigen maaltje te koken en maar eens met paps en mams te skypen. Vrijdag was het een beetje druilerig weer, dus heb ik lekker een dagje genikst, voordat ik zaterdag de bus weer naar Auckland terug nam. Zondag pakte ik mijn laatste Straybus naar Paihia en spendeerde ik mijn laatste paar dagen van NZ in The bay of islands. Maandag begon met miezer dus ik was blij dat ik voor dinsdag de tour naar Cape Reinga had geboekt. S middags heb ik wel nog lekker een boekje op het strand kunnen lezen omdat het opentrok. Dinsdag naar Cape Reinga dus, het meest noordelijke puntje van NZ, en de plek waar de Tasman Sea en Pacific Ocean in elkaar overgaan. We vertrokken vroeg uit Paihia en reden over 90 mile beach, ja over het strand, een heel stuk noord. Aan het einde van 90 mile beach zijn een aantal enorme zandduinen waar we vanaf gingen met bodyboards. Dit was wel een hoogtepuntje na een aantal uur bussen! Hierna reden we verder naar een idyllisch strandje om het zand van ons af te spoelen. Waarna we verder gingen naar Cape Reinga. De vuurtoren en de kustlijn was echt waanzinnig mooi, ook zag je, tot mijn verbazing eigenlijk, daadwerkelijk de scheiding van de twee oceanen. De Pacific Ocean was een stuk donkerder dan de Tasman Sea. Hierna reden we via een Kauri bos terug naar Paihia. Deze Kauri bomen zijn heilig en zouden kunnen zorgen voor safe travels en een helende werking hebben als je ze knuffelt. De laatste dag deed ik een wasje en pakte me tas opnieuw in voor de warmere oorden die gaan komen :) Donderdag had ik de bus terug naar Auckland, want vrijdag vertrok mijn vliegtuig naar Fiji! Daar zit ik nu dan ook! Voordat ik echter het vliegtuig vanochtend kon betreden, werd het hele vliegveld nog ontruimd.. Ik heb nog steeds geen idee wat er aan de hand was, maar na een uurtje buiten staan konden we verder met inchecken. Ik ben inmiddels veilig aangekomen op Nadi, waar ik morgen mijn Fiji Adventure ga beginnen met het eerste eiland. Bula Fiji!

Nieuw Zeeland ik heb enorm van je genoten, wat ben je prachtig! Ik heb stiekem nu al een beetje heimwee, net als de Maori zeg ik daarom geen vaarwel maar tot de volgende keer!

XXX