Same same.. But waayy different

Hi there,

Mijn vorige blog eindigde ik in Nadi, Fiji. Dat voelt alweer een eeuwigheid geleden, eerlijk gezegd. Inmiddels ben ik in Kampot, Cambodja. Een wereld van verschil!

Het eilandhoppen in Fiji begin ik op South Sea Island, een klein eilandje, omgeven door strand, dat je letterlijk in 5 minuten rond kon lopen. Overdag waren hier zo'n 200 man, die dagtripjes vanaf het vaste land deden. Er was genoeg te doen; een tripje met een glass bottom boot, snorkelen, stand up paddle boarding en chillen in een van de vele hangmatten. Hier heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt! Nadat alle dagjes mensen vertrokken, bleven we met z'n tienen over. Er stond een mooie gedekte tafel voor ons klaar, en de staff deed er alles aan om het ons naar de zin te maken. Na het eten joinde we de staff voor een Kava ceremonie. Dit is een traditioneel drankje gemaakt van de wortelen van de kava plant, dat naar modderig water smaakt. Je mond gaat er "numb" van aanvoelen en je wordt er een beetje lui van. Dus in slaap komen was geen probleem. De volgende dag gingen we op zeiltrip met Seaspray, we voeren naar Monuriki, waar de film Cast Away is opgenomen met Tom Hanks. Hier hebben we een anderhalf uur rond gesnorkeld, voordat de heerlijke bbq lunch werd geserveerd. We bezochten een traditioneel dorp op een van de omliggende eilanden, waar helaas geen Kava ceremonie werd gehouden, omdat het zondag was, wel bezochten we de lokale school en de headchief. S avonds sliepen we heerlijk op ons privé eilandje, met dit keer zeker twaalf gasten. Maandag was het tijd voor mijn volgende eiland Nanuya Balavu, waar ik verbleef in Mantaray resort. Een heerlijk relaxed resort waar ik vooral van de zon heb genoten, gevolleybald heb en een crabrace heb gewonnen. Mijn heremiet krab nummer 15 was de snelste!! De ochtend voordat ik dit prachtige resort vertrok ging ik mee op snorkeltrip, waar we twee (black tip) reefsharks hebben gezien en de guide zei dat hij een schildpad zag, maar die heb ik gemist.. De volgende stop was Naviti Island met Korovou resort. Hier was het naar mijn idee wel erg rustig, naast kaarten, snorkelen, volleyballen en zonnen was hier verder daadwerkelijk niks te doen. De staff voerde s avonds nog een dansje op, en daarna viel een van de mannen die bij ons aan tafel was komen zitten in slaap (vast te veel Kava gedronken). Mijn laatste eiland in de Yasawas was Tavewa Island. Ik verbleef hier in Coralview resort, fijn resort met de leukste staff! Eli deed er daadwerkelijk alles aan om het ons naar de zin te maken ookal was het vaak wel om fijitime. Het weer was helaas wat minder deze twee laatste dagen. Ik bezocht een grot, waar je onder de rotsen door moest duiken richting de volgende donkere grot. Gelukkig wachtte daar wel een guide met zaklamp op je zodat je enigszins een idee had waar je heen moest zwemmen. Erg mooi, en het water was, laten we zeggen, verfrissend.. Bizar koud, vergeleken met de zee. Na ons vermaakt te hebben met volleybal, kaarten en het weven van palmbladeren, was het tijd voor de 5 uur durende trip terug naar Port Denarau. Na nog een vuurdans in de regen, ging ik vroeg naar bed. Ik werd de volgende dag om 6 uur naar het vliegveld gebracht en ik had twee dagen vliegvelden en vliegtuigen voor de boeg.

Vanaf Nadi vertrok ik naar Auckland (3 uur), van Auckland naar Hongkong (12 uur), waar ik een twaalf uur durende stop had s nachts. Hier kwam er ook een vrolijk chinees mannetje naar me toe of ik toevallig Laura was, hij kwam me vertellen dat mijn koffer het helaas niet gered had tot Hongkong, die was op Auckland blijven steken. Werkelijk waar mijn ergste reis-nachtmerrie! Dus zonder koffer en zonder slaap, ik dacht ik overnacht wel een nachtje op Hongkong airport dit was geen heel groot succes, vertrok ik de volgende ochtend naar Siem Reap (3 uur). Aangekomen in mijn hostel moet ik eerlijk toegeven dat ik me voor de eerste keer echt een beetje hopeloos voelde.. Ik had 1 setje schoon ondergoed, voelde me vies van twee dagen reizen, liep in een lange broek dus had het stikheet en verder had ik niks. Gelukkig was het meisje van de receptie heel vriendelijk en kon ze me een handdoek en wat shampoo geven. Ik was dus ook heel blij toen de volgende dag het vliegveld belde dat mijn tas er weer was. Een dag later dan gepland vertrok ik naar Kratie waar Joaline en Charlie op me zouden wachten. Na een helse, 8 uur durende rit in een minivan met mn knieën in m'n nek, zag ik eindelijk een bekend gezicht!! Joaline en mijn tas weer terug, ik was weer een gelukkig mens! Voor de volgende ochtend boekten we een boottour om Irrawaddy dolfijnen te spotten in een zoetwatermeer. Deze dolfijnen worden met uitsterven bedreigd, we waren dan ook vrij verbaasd dat we binnen enkele minuten er al een aantal boven water zagen komen. We dreven een uur rond op het meer, en zagen zeker vijftien dolfijnen, helaas redelijk ver weg dus heb ze niet mooi op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. Dit was een heerlijke start van de dag en na een ontbijtje, pakten we de bus naar Phnom Phen, de hoofdstad van Cambodja. Wat een chaos, veel verkeer, veel vieze westerse mannen met veel te jonge Aziatische vrouwtjes en überhaupt veel te druk. Toch besloten we hier drie nachten te blijven omdat er veel te doen is. Helaas had Joaline last van de welbekende asia belly, dus ging ik alleen op pad. Ik bekeek het royal palace en bezocht het Tuol Sleng Genocide museum (ofwel de S-21 prison). Dit is een van de overgebleven gevangenissen waar mensen verbleven die opgepakt werden door de Khmer Rouge (1975-1979). De mensen werden hier vaak vreselijk mishandeld en moesten zware arbeid verrichten, voordat ze in de meeste gevallen naar de killing fields werden gebracht. In het museum hangen voornamelijk veel foto's van slachtoffers en is te zien in wat voor cellen de mensen verbleven. Ik vond het heel indrukwekkend en een welkome voorbereiding op de killing fields, die we de volgende dag bezochten. Dit was nog indrukwekkender, en echt een must als je in Phnom Phen bent om enigszins de geschiedenis van dit land te kunnen begrijpen. Bij het entreeticket zat een zeer goede (Nederlandse!) audiotour inbegrepen. Helaas zijn veel van de gebouwen vernietigd toen de Khmer Rouge ten onder ging, maar ondanks dat is de plek zeer indrukwekkend. Na een tijdje had ik door dat er constant botten en stukken kleding uit het pad staken. En ook de killing tree, waar baby's en kleine kinderen tegen dood werden geslagen, stond nog overeind. Ik krijg er nog steeds kippenvel van. Als laatste eindig je bij de memorial stupa, waar 8000 schedels zijn opgeslagen als herdenking. En dit is maar een van de vele killing fields in Cambodja, waar ongeveer twee miljoen mensen de dood hebben gevonden, wat destijds bijna eenderde van de bevolking was. De volgende dag reisden we verder naar Kampot, waar vooral herinneringen aan het koloniale Franse verleden te bezichtigen zijn. In het Bokor national park bezochten we Bokor Hill Station, een franse spookstad met casino, hotel en tempel. Het uitzicht zou schitterend moeten zijn, helaas hadden we dikke mist wat het een nog meer verlaten gevoel gaf. S avonds deden we een sunset en firefly cruise, toen de zon daadwerkelijk achter elephant mountain was verdwenen, zagen we bomen vol vuurvliegjes. Een mooi gezicht, het leek net kerstverlichting ;)

Morgen vertrekken we naar Sihanoukville, een populair kustplaatsje aan de golf van Thailand. Hier gaan we met kerst vertoeven aan het strand :)

Ik wens iedereen hele fijne kerstdagen!
xxxx